Βαλερί Μπρούμελ, ένας ροκ σταρ σε μια χώρα που μισούσε το ροκ!

Ήταν χωρίς αμφιβολία rock. Ένας από τους πιο rock αθλητές που έβγαλε ο στίβος. Δυστυχώς γιαυτόν έζησε σ’ ένα καθεστώς που δεν αγαπούμε το rock. Το αντίθετο. Λάτρευε τη τάξη, την πειθαρχία και την υποταγή!
Ο Βαλερί Μπρούμελ, ο άλτης του ύψους που εξέπληξε τους πάντες κι έλαμψε σαν αστραπή στο άλμα εις ύψος. Είχε δύο επιλογές. Η θα συμβιβαζόταν ή θα στεκόταν απέναντι με όλες τις συνέπειες. Προσπάθησε να συμβιβάσει τις δύο επιλογές του. Δεν τα κατάφερε. Ο επαναστατικός του χαρακτήρας αντιδρούσε. Και το τίμημα της αντίδρασής του το πλήρωσε ακριβά. Σε προσωπικό επίπεδο.
Αυτό όμως το κόστος ήταν που τον ολοκλήρωσε σαν άνθρωπο. Ας τα πάρουμε όμως όλα από την αρχή. Οι σημερινοί φίλοι του στίβου ίσως έχουν ακούσει το όνομά του, αλλά σχεδόν κανείς δεν τον έχει δει να αγωνίζεται… Κι όμως κέρδισε δύο ολυμπιακά μετάλλια και κατέρριψε έξι φορές το παγκόσμιο ρεκόρ! Κι όχι μόνο αυτό. Παντρεύτηκε τρεις φορές (αδιανότητο για κομμουνιστή), είχε φιλενάδες (ως παντρεμένος, επίσης κακό για την κομμουνιστική ηθική), έπαιζε χαρτά (απαράδεκτο…) και έγραφε βιβλία που στηριζόντουσαν σε προσωπικά βιώματα (ύποπτο…)
Το αδύναμο παιδάκι Κι όμως το παιδάκι που είδε το φως της ζωής στις 14 Μαΐου 1942 (πολλοί Δυτικοί τον θέλουν γεννημένο ένα μήνα νωρίτερα, αλλά κάνουν λάθος) στο Ταμπουζίνσκι της Σιβηρίας ήταν εξαιρετικά ασθενικό. Αν το έβλεπε κάποιος θα απέκλειε ασφαλώς τη πιθανότητα να ασχοληθεί με οποιοδήποτε σπορ. Ανοίγουμε παρένθεση. Το όνομα Μπρούμελ ασφαλώς και δεν είναι Ρωσικό. Η οικογένειά του καταγόταν από την Αγγλία και μέσω Γερμανίας πήγε στη Ρωσία. Μάλιστα μακρινός του πρόγονος ήταν ο αλσατός συνθέτης Αντόνιο Μπρούμελ (1470-1520).
Ο πατέρας του είχε γεννηθεί στη Κίνα και ως γεωλόγος εγκαταστάθηκε στη Σιβηρία κι εργαζόταν στα ορυχεία της περιοχής. Αυτό έχει τη σημασία του για να εξηγήσει την αντικορφομιστική του συμπεριφορά. Ευτυχώς για την εξέλιξη του νεαρού Μπρούμελ η οικογένειά του το 1955, ενώ αυτός ήταν 13 χρόνων, εγκαταστάθηκε στο Βοροσίροβγκραντ της Ουκρανίας. Κι εκεί άρχισε να πηδά ένα σχοινάκι. Ήταν μέρος του μαθήματος της γυμναστικής. Μόνο που το καχεκτικό αγόρι πηδούσε πολύ πιο πάνω από το σχοινάκι.
Η ευελιξία του ήταν εκπληκτική. Δεν άργησε να στραφεί στον αθλητισμό και στο ύψος. Το… μυξιάρικο! Το 1960 είναι μόλις 18 χρόνων όταν ανακοινώνεται ότι θα πάει στους Ολυμπιακούς στη Ρώμη.
Πολλοί μιλούν για σκάνδαλο. «Η ΕΣΣΔ έχει χιλιάδες αθλητές υψηλού επιπέδου. Δεν μπορεί ένα… μιξιάρικο χωρίς τις πολύ μεγάλες επιδόσεις να την αντιπροσωπεύσει σε μια τόσο μεγάλη διοργανωση», ψιθυρίζουν κάποιο. Ο Μπρούμελ δεν τους ψιθύρισε, αλλά τους φώναξε από το δεύτερο σκαλί του βάθρου. Είχε δώσει σκληρή μάχη με τον συμπατριώτη του Σβλακάτζε. Πήδηξαν το ίδιο ύψος (2μ16) κι έχασε στις προσπάθειες. Εκκίνηση εξαιρετική. Δύο χρόνια αργότερα κερδίζει στο Βελιγράδι και το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα (2μ21).

Ο…. 666: Ο θρίαμβος έρχεται το 1964 στο Τόκιο. Κερδίζει το χρυσό στους Ολυμπιακούς Αγώνες με 2μ18. Χαρακτηριστικό είναι ότι τόσο στο Ρώμη, όσο και στο Τόκιο κατέρριψε το Ολυμπιακό ρεκόρ. Μόλις όμως εμφανίστηκε στο σκάμμα του ύψους οι προληπτικοί έκαναν τον σταυρό τους. Φορούσε το νούμερο…666. Ένας Αμερικανός ραδιοσχολιαστής σχολίασε ότι ο Τόμας, η ελπίδα των ΗΠΑ στο αγώνισμα είχε εξασφαλισμένο το χρυσό κόντρα στον εκπρόσωπο του… διαβόλου. Βλέπετε βρισκόμαστε στη καρδιά του ψυχρού πολέμου και για τις ανάγκες του επιστρατεύονταν και οι… διάβολοι. Ο Τόμας έχασε στη διαφορά προσπαθειών κι ήταν ο καλύτερος φίλος του Μπρούμελ αφού είχαν συναντηθεί και σε άλλους μεγάλους αγώνες!
Μετάλλιο από το κόμμα: Στα 22 χρόνια του ο Βαλερί Μπρούμελ ήταν ένας σταρ. Το κόμμα το 1961 τον είχε εγκαλιάσει και τους είχε απονείμει το μετάλλιο των σπορ. Μόνο που ο Μπρούμελ κάθε άλλο παρά το πρώτυπο του κομμουνιστή αθλητή ήταν. Του άρεσε η ταχύτητα, τα ακριβά αυτοκίνητα και η γλυκιά ζωή. Λάτρευε το ασθενές φύλλο. Ο γάμος του με την αθλήτρια γυμναστικής Σβετλάντα Λαζάρεβα το 1963 θυμίζει κάτι από Δύση. Λάμψη αστέρων, εξώφυλλα στα συνήθως αυστηρά κομματικά περιοδικά. Δείχνουν ευτυχισμένοι κι ένας γιος έρχεται να συμπληρώσει την ευτυχία τους. Όλα αυτά μέχρι τη μοιραία στιγμή…

Το ατύχημα που άλλαξε τη ζωή του: Ήταν το βράδυ της 3^ης Οκτωβρίου 1965. Η ολοκαίνουργια «Java» της Σοβιετικής πρωταθλήτριας στη μοτοσικλέτα Ταμάρα Γκολίκοβ φίλης και ερωμένης ήταν μια πρόκληση. Η Ταμάρα προθυμοποιείται να τον πάει στο σπίτι από το Αθλητικό Κέντρο του Λουζνίσκι σε χρόνο μηδέν. Θα γκάζωνε μέχρι τέλους τη μηχανή για να δοκιμάσει την τελική της ταχύτητα. Ο Βαλερί ανέβηκε στη μηχανή και ξεκίνησαν. Μόνο που ο αγώνας με το χρόνο κράτησε λίγο για να αρχίσει ένας άλλος αγώνας για τον Μπρούμελ που έμοιαζε με Γολγοθά. Έβρεχε εκείνο το βράδυ και η μηχανή βρήκε λάδια στο δρόμο. Το αποτέλεσμα ήταν να χτυπήσουν και οι δύο με δύναμη στο έδαφος. Ο Μπρούμελ τραυματίστηκε σοβαρά στα πόδια. Διαλύθηκε η κνήμη του. Σε πέντε χρόνια θα έκανε 32 εγχειρήσεις για να σωθεί όχι η αθλητική του καριέρα, αλλά η ίδια η δυνατότητά του να περπατά χωρίς βοηθήματα! Στα 23 του χρόνια έγινε εσώκλειστος διαφόρων νοσοκομείων. Δίπλα του στάθηκαν οι φίλοι του, αλλά όχι η γυναίκα του που πήρε το παιδί τους, αλλά και ότι είχαν αποκτήσει κι έφυγε. Ο Μπρούμελ μαζί με τον αγώνα να περπατήσει ξεκινούσε κι ένα δικαστικό αγώνα για να πάρει πίσω το παιδί του και την περιουσία του. Την όποια περιουσία είχε…
Η προσπάθεια για επιστροφή
Τις 25 μικρές και 7 μεγάλες εγχειρήσεις τις κατέγραψε στο ημερολόγιό του. Μαζί και τις προσπάθειες να επιστρέψει στους στίβους. Το 1969 περνά τα 2μ06 και το 1970 τα 2μ09. Οι επιδόσεις του είναι μακριά από αυτές που θέλει. Στρέφεται σε άλλα αγωνίσματα. Ασχολείται με άλλα αθλήματα. Σκοποβολή, σκάκι, μπάσκετ, ποδηλασία… Στρέφεται στη λογοτεχνία. Γράφει το βιβλίο «Ύψος» και επεξεργάζεται το ημερολόγιό του. Υπαγορεύει στο λογοτέχνη Αλεξάντερ Λάπσιν το μυθιστόρημά του «Μην προδώσεις» που δημοσιεύεται σε εφημερίδα και μεταφράζεται σε επτά γλώσσες! Το 1972 έρχεται ένα γεγονός να τον κλονίσει και πάλι. Είναι επίσημος προσκεκλημένος των Γερμανών διοργανωτών των Ολυμπιακών Αγώνων του Μονάχου. Επιβιβάζεται στο αεροπλάνο, αλλά στον έλεγχο που γίνεται αποκαλύπτεται ότι είχε μαζί του περισσότερα δολάρια από τα επιτρεπόμενα. Τον κατεβάζουν άρον άρον. Η υπόθεση δεν δημοσιοποιείται, αλλά για δεύτερη φορά στη ζωή του νοιώθω παρίας. Η πρώτη ήταν όταν μικρός, σχεδόν νεογέννητο οι συμπατριώτες του έβλεπαν με μισό μάτι την οικογένειά του που είχε Γερμανικές ρίζες! Παράλληλα στο σπίτι του μαζεύονται διάφοροι τύπου που παίζουν χαρτιά. Από ηθοποιοί μέχρι συγγραφείς και καλλιτέχνες που δεν περιλαμβάνονται στους φίλους του κόμματος.

Ο σωστός γάμος! Η ανασφάλεια για το μέλλον του, οι υποψίες του κόμματος για τη συμπεριφορά του διαλύονται τον επόμενο χρόνο, το 1973 όταν παντρεύεται την αμαζόνα Γέλενα Πετούσκοβα. Ήταν δύο χρόνια μεγαλύτερή του, είχε πάρει μέρος στους Ολυμπιακούς του 1968 και ’72, είχε κερδίσει τρία μετάλλια (ένα χρυσό, δύο αργυρά), αλλά το σημαντικότερο ήταν ότι ο πατέρας της ήταν Αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών. Ο γάμος έδιωξε τις υποψίες. Ο έρωτας ήταν σφοδρός, τουλάχιστον για τους φίλους του ζευγεριού. Γρήγορα όμως φάνηκε ότι η νύφη είχε μάθει αλλιώς. Κι ο Βαλερί ήταν ένας άνθρωπος σε ανάγκη. Το διαζύγιο ήταν περισσότερο πολιτισμένο.
Ο Χριστιανός Βαλερί Το 1989 είναι η χρονιά των μεγάλων αλλαγών. Πέφτει το τείχος του Βερολίνου, γκρεμίζεται το Κομμουνιστικό Κόμμα από την εξουσία κι ο Μπρούμελ αλλάζει πορεία. Βαφτίζεται Χριστιανός και γίνεται το αγαπημένο παιδί του ισχυρού άνδρα της Ρωσίας Μπορίς Γιέλτσιν! Ένας τρίτος γάμος με τη Σβετλάνα, μια γιατρό που γνώρισε σε μια από τις πολλές θεραπείες του έρχεται να σφραγίσει την ευτυχία που τόσο ζητούσε. Η Σβετλάντα έχει ένα γιό εννιά χρόνο. Μαζί του κάνει άλλον ένα. Στα τελευταία χρόνια της ζωής του ο Βαλερί βρίσκει τη γαλήνη σε μια χώρα στην οποία συμβαίνουν κοσμοϊστορικές αλλαγές. Στις 26 Ιανουαρίου 2003 έκλεισε για πάντα τα μάτια του. Πέθανε από καρκίνο. Στα 61 χρόνια του πρόλαβε να ζήσει τα πάντα!

O Βαλερί Μπρούμελ σε αριθμούς

Πλήρες όνομα: Valeriy Nikolayevich Brumel Γεννήθηκε: 14 Απριλίου 1942 στο Ταμπουζίνσκι της Σιβηρίας Πέθανε: 26 Ιανουαρίου 2003 στη Μόσχα Εθνικότητα: Σοβιετικός/Ρώσος Άθλημα: Άλμα εις ύψος Συμμετοχή σε Ολυμπιακούς Αγώνες 1960 (Ρώμη): 2ος με 2μ16 (ο.ρ) 1964 (Τόκιο): 1ος με 2,18 (ο.ρ) Συμμετοχή σε Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα 1962 (Βελιγράδι): 1ος με 2μ21 Παγκόσμια ρεκόρ 2μ23 στις 18 Ιουνίου 1961 στη Μόσχα 2μ24 στις 16 Ιουλίου 1961 στη Μόσχα 2μ25 στις 3 Αυγούστου 1961 στη Σόφια 2μ26 στις 27 Ιουλίου 1962 στο Πάλο Αλτο της Καλιφόρνια 2μ27 στις 31 Αυγούστου 1962 στη Μόσχα 2μ28 στις 21 Ιουλίου 1963 στη Μόσχα

Ρενάτε Γκάρισχ – Κουλμπέργκερ, πρόσφυγας στην ίδια της τη χώρα

Η πορεία της θηριώδους αυτής σφαιροβόλου από τη Γερμανία (Ανατολική) αποτυπώνεται η τραγωδία των Γερμανών, αλλά και των λαών της Βόρειας Ευρώπης στα χρόνια μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η Ρενάτε Γκάρισχ γεννήθηκε στη πόλη Πιλάου κοντά στο Κάλιγκραντ τη χρονιά που ξέσπασε ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος. Τη πόλη διεκδικούσαν από τους Γερμανούς οι Πολωνοί, οι Λιθουανοί και οι Ρώσοι που την κατέλαβαν το 1945, την κράτησαν, τη μετονόμασαν σε Μπάλτσικ κι αργότερα εγκατέστησαν το στόλο της Βαλτικής. Αυτή είναι και η Δυτικότερη πόλη της Ρωσίας. Όσο για τους Γερμανούς κατοίκους της πήραν το δρόμο της ξενιτιάς. Οι πιο τυχεροί πήγαν μακριά κι έφθασαν στη Δυτική Γερμανία. Κάποιοι άλλοι κοντύτερα. Κι εγκλωβίστηκαν στην Ανατολική Γερμανία. Αυτό δεν χάλασε και πολύ τη Ρενάτε που εκμεταλλευόμενη τα 98 κιλά της και το 1μ75 ύψος της, αλλά προπάντων τη μεγάλη της δύναμη έγινε μια από τις πρώτες μεγάλες αθλήτριες της νέας χώρας. Η ειρωνεία όμως είναι ότι το μοναδικό Ολυμπιακό μετάλλιο το κέρδισε με τα χρώματα της Ενωμένης Γερμανίας έτσι όπως παρουσιάστηκε το 1964, δηλαδή 28 ολόκληρα χρόνια πριν την οριστική ένωση των δύο χωρών. Το 1966 παντρεύτηκε, σταμάτησε για λίγο τον αθλητισμό, αλλά επανήλθε το 1968.

Η Ρενάτε Γκάρισχ -Κουλμπέργκερ σε αριθμούς	Γεννήθηκε: 24 Ιανουαρίου 1939 στο Πιλάου (Μπάλτσικ) της Ρωσίας Εθνικότητα: Γερμανίδα Αγώνισμα: σφαιροβολία Η συμμετοχή της σε Ολυμπιακούς Αγώνες 1960 (Ρώμη): 6η (15μ94) 1964 (Τόκιο): 2η (17μ61) 1968 (Μέξικο): 5η (17μ72) Συμμετοχή σε Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα 1962 (Βελιγράδι): 2η (17μ17)

Λουίς Μακ Πάουλ-Κάρεϊ, θυμάται την Ατλάντα, θέλει να ξεχάσει το Σίδνεϊ

Η καλύτερή της στιγμή ήταν στην Ατλάντα όταν κέρδισε το αργυρό μετάλλιο στον Ακοντισμό. Αντίθετα στην πατρίδα της τέσσερα χρόνια αργότερα δεν τα κατάφερε. Κατατάχτηκε 31η σε 35 αθλήτριες. Μέσα από τον αθλητισμό γνώρισε και τον άντρα της ζωής της, τον επίσης ακοντιστή Αντριου Κάρεϊ (21ος στην Ατλάντα και 22ος στο Σίδνεϊ).



Η καρτέλα της στην IAAF
Η καρτέλα της στην ομοσπονδία στίβου της Αυστραλίας

Η Λουίς Κάρεϊ -ΜακΠάουλ σε αριθμούς	Γεννήθηκε: 24 Ιανουαρίου 1969 στο Πορτ Κάμπλα της Νέας Νότιας Ουαλίας Εθνικότητα: Αυστραλία Αγώνισμα: Ακόντιο Ύψος: 1μ75 Βάρος: 68 κιλά Συμμετοχή σε Ολυμπιακούς Αγώνες 1992 (Βαρκελώνη): 11η (56μ) 1996 (Ατλάντα): 2η (65μ54) 2000 (Σίδνεϊ): 31η (53μ32) Συμμετοχή σε Παγκόσμια Πρωταθλήματα 1995 (Γκέτεμποργκ): 13η (59μ30) 1999 (Σεβίλη): 5η (64μ38)

Νίνα Ντουμπάτζε, η πατριώτισσα του Στάλιν που τάβαλε με την οπαδό του Χίτλερ

Ήταν από τις πρώτες μεγάλες αθλήτριες που ανέδειξε ο Σοβιετικός αθλητισμός. Γεωργιανή που όμως γεννήθηκε στην Οδησσό, αλλά ήταν πάντα κοντά στην πατρίδα της. Ασχολήθηκε με τον αθλητισμό ακόμα και τις σκληρές εποχές που η Γερμανία είχε επιτεθεί στην ΕΣΣΔ και πολιορκούσε τις μεγάλες της πόλεις όπως το Λένιγκραντ (σημερινή Αγία Πετρούπολη) και το Στάλιγκραντ (σημερινό Βόλβογκραντ). Εφτά φορές κατέρριψε το παγκόσμιο ρεκόρ στο δίσκο και άλλες δύο αναδείχτηκε Πρωταθλήτρια Ευρώπης. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες πήρε μόνο μία φορά μέρος και περιορίστηκε στο χάλκινο μετάλλιο. Το 1948 οι Σοβιετικοί δεν πήγαν στο Λονδίνο, ενώ το 1952 στο Ελσίνκι έχασε από τις δύο άλλες συναθλητριές της από την ΕΣΣΔ. Στη συνέχεια απάντησε με μια σειρά από παγκόσμια ρεκόρ! Τα τρία πρώτα παγκόσμια ρεκόρ που σημείωσε από το 1939 έως το 1945 δεν αναγνωρίστηκαν επίσημα από την ΙΑΑΦ η οποία λόγω πολέμου φυσικά δεν λειτουργούσε. Παρ’ όλα αυτά έγιναν δεκτά με ενθουσιασμό από τους συμπατριώτες της. Η προηγούμενη κάτοχος του παγκοσμίου ρεκόρ στο δίσκο ήταν η Γερμανίδα Γκιζέλα Μαουερμάγιερ, μέλος του ναζιστικού κόμματος και θαυμάστρια του Χίτλερ. Έτσι μια Σοβιετική πολίτης έπαιρνε το παγκόσμιο ρεκόρ από μια οπαδό του Χίτλερ. Το γεγονός είχε τη σημειολογία του σε καιρό πολέμου κι αξιοποιήθηκε από τη προπαγάνδα. Ομάδα της ήταν η Ντιναμό Τυφλίδας.

H Νίνα Ντουμπάζε σε αριθμούς

Πλήρες όνομα: ნინო დუმბაძე (Γεωργιανά), Нино Яковлевна Думбадзе (Ρωσικά) Γεννήθηκε: 23 Ιανουαρίου 1919 * στην Οδησσό Πέθανε: 14 Απριλίου 1983 στη Τυφλίδα Εθνικότητα: Σοβιετική Καταγωγή: Γεωργιανή Αγώνισμα: Δίσκος Ύψος: 1μ78 Βάρος (φόρμας): 72 κιλά Συμμετοχή σε Ολυμπιακούς Αγώνες 1952 (Ελσίνκι): 3η (46μ29) Συμμετοχή σε Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα 1946 (Όσλο): 1η με 44μ52 1950 (Βρυξέλλες): 1η με 48μ03 Παγκόσμια ρεκόρ 49μ11 στις 19 Σεπτεμβρίου 1939 στη Μόσχα 49μ54 στις 29 Οκτωβρίου 1939 στη Τυφλίδα 49μ88 στις 14 Αυγούστου 1944 στη Μόσχα 50μ50 στις 29 Αυγούστου 1946 στο Σαρπσμποργκ 53μ25 στις 8 Αυγούστου 1948 στη Μόσχα 53μ37 στις 27 Μαΐου 1951 στο Γκόρι 57μ04 στις 18 Οκτωβρίου 1952 στη Τυφλίδα * Οι Σοβιετικοί δίνουν ως ημερομηνία γέννησης την 23η Μαΐου

Χόρας «Νιπ» Ασενφέλτερ, ο πράκτορας που αγαπήθηκε

Η μάχη του Ασενφέλτερ (δεξιά) με τον Σοβιετικό Κουζνέτσοφ
έδωσε δραματικό τόνο στον τελικό των στιπλ
στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1952 στο Ελσίνκι.

Δεν ξέρουμε εάν ο Χόρας Ασενφέλτερ χρειάστηκε ποτέ να κυνηγήσει ένα κακοποιό ως πράκτορας του FBI, αλλά εάν είχε συμβεί κάτι τέτοιο το αποτέλεσμα μπορούμε να το προβλέψουμε, οποιοδήποτε εμπόδιο κι αν έβρισκε στο δρόμο του. Ο Ασενφέλτερ δεν ήταν απλά δρομέας. Είχε ειδικότητα στα στιπλ, όπως κι ο μικρότερος αδελφός του Μπιλ που όμως δεν έκανε τόσο μεγάλη καριέρα.   Εμφανίστηκε άγνωστος μεταξύ αγνώστων το 1952 στο Ελσίνκι και στον τελικό έπειτα από μάχη σώμα με σώμα νίκησε στα τελευταία μέτρα τον Σοβιετικό Βλαδιμίρ Κουζνέτσοφ και με νέο παγκόσμιο ρεκόρ! Την εποχή του ψυχρού πολέμου ένας Αμερικανός αστυνομικός που νικά ένα Σοβιετικό στρατιωτικό ήταν μια γλαφυρή ιστορία ακόμα και για τις λαϊκές εφημερίδες.

Ο Χόρας Ασενφέλτερ σε αριθμούς	Πλήρες όνομα: Horace “Nip”Ashenfelter Γεννήθηκε: 23 Ιανουαρίου 1923 στο Φοίνιξ της Πενσυλβάνια Εθνικότητα: Αμερικανός Αγώνισμα: 3.000μ στιπλ Συμμετοχή σε Ολυμπιακούς Αγώνες 1952(Ελσίνκι): 1ος με 8.45.4 (παγκόσμιο ρεκόρ) 1956 (Μελβούρνη): αποκλείστηκε από τον τελικό (8.45.68)

Χέρμα Μπάουμα, το… πολυεργαλείο

Δοκίμασε τα πάντα ή σχεδόν τα πάντα σε μια εποχή που ο γυναικείος αθλητισμός δεν ήταν ιδιαίτερα διαδεδομένος. Η Βιενέζα Χέρμα (από το Χερμίνη) όμως ξεκίνησε από τα σπριντ, συνέχισε στο ύψος, πήγε στο μήκος για να καταλήξει στο ακόντιο. Το 1936 στους Ολυμπιακούς του Βερολίνου ήταν 21 χρόνων κι έχασε το μετάλλιο για 14 εκατοστά από τη Πολωνέζα Κβασνιέφσκα. Έπειτα ήρθε ο πόλεμος κι εμφανίστηκε σε Ολυμπιακούς Αγώνες στα 33 της στο Λονδίνο όπου με νέο ολυμπιακό ρεκόρ (45μ57) κέρδισε το χρυσό μετάλλιο. Επεχείρησε να επαναλάβει τον θρίαμβό της τέσσερα χρόνια αργότερα στο Ελσίνκι αλλά ήταν ήδη 37 χρόνων και περιορίστηκε στην 9η θέση (42μ54). Δεν εγκατέλειψε όμως τον αθλητισμό, ασχολήθηκε με το χαντμπολ και για χρόνια ήταν αρχηγός της εθνικής ομάδας. Μάλιστα για πολλά χρόνια ήταν κι αντιπρόεδρος της ομοσπονδίας.

Η Χέρμα Μπάουμα σε αριθμούς	Γεννήθηκε: 23 Ιανουαρίου 1915 στη Βιέννη Πέθανε: 9 Φεβρουαρίου 2003 στη Βιέννη (88 χρόνων) Εθνικότητα: Αυστριακή Ύψος: 1μ61 Βάρος (φόρμας): 68 κιλά Αγώνισμα: Ακόντιο Συμμετοχή σε Ολυμπιακούς Αγώνες 1936 (Βερολίνο): 4η (41μ66) 1948 (Λονδίνο): 1η (45μ57-ολυμπιακό ρεκόρ 1952 (Ελσίνκι): 9η (42μ54) Συμμετοχή σε Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα 1950 (Βρυξέλλες): 2η (43μ87) Ατομικό ρεκόρ: 48μ63 (1948)

Όντορ Μπόντορ, άφησε το ποδόσφαιρο κι έγινε Ολυμπιονίκης!

Η ιστορία του Οντον Μπόντορ έχει ενδιαφέρον. Γεννήθηκε στο Γκιόρ στην Αυτοκρατορία της Αυστροουγγαρίας, είχε εβραϊκή καταγωγή και ξεκίνησε να παίζει ποδόσφαιρο. Ήταν καλός και οι προδιαγραφές του ήταν για να παίξει ακόμα και στην εθνική ομάδα, αλλά αυτός προτίμησε να γίνει Ολυμπιονίκης. Μάλιστα έπαιξε στην… πρώϊμη εθνική Ουγγαρίας δύο φορές σε ανεπίσημα ματς. Στις 12 Απριλίου 1901 με την Αγγλική Σούρεϊ Γουόντερερς (1-5) και στις 11 Οκτωβρίου 1903 στο Μπεκς με την Αυστρία (2-4). Η ιστορία του θυμίζει σε μεγάλο βαθμό την αντίστοιχη του Κώστα Τσικλητήρα. Κι ήταν το ίδιο δραματική, αλλά όχι ηρωϊκή. Ο Μπόντορ ασχολήθηκε με τις μεσαίες αποστάσεις, κέρδισε το χάλκινο μετάλλιο στο Λονδίνο με την ομάδα σκυταλοδρομίας στα 1.600μ, έγινε, όταν ολοκλήρωσε την αθλητική του καριέρα προπονητής και δημοσιογράφος (Αθλητικός Συντάκτης), αλλά στα 39 χρόνια του έπεσε στο παγοδρόμιο της Βουδαπέστης και έχασε στη ζωή του σε ένα απίστευτο δυστύχημα, δύο μέρες πριν τα γενέθλια του!

O Όντορ Μπόντορ σε αριθμούς

 Ο τάφος του στη Βουδαπέστη Γεννήθηκε: 24 Ιανουαρίου 1882 στο Γκιόρ Πέθανε: 22 Ιανουαρίου 1927 στη Βουδαπέστη Συμμετοχή σε Ολυμπιακούς Αγώνες 1908 (Λονδίνο): 3ος με την Ουγγρική ομάδα στη σκυταλοδρομία 1.600μ (3.32.5), 4ος στα 800μ (1.55.4), ενώ αποκλείστηκε από τον τελικό των 1.500μ 1912 (Στοκχόλμη): Δεν πέρασε σε κανένα από τους τελικούς των τριών αγωνισμάτων που συμμετείχε: 400μ, 800, σκυταλοδρομία 4Χ400μ (3.29.4)